نویسنده صنایع مدرن 
ساخت مولکول های چربی با اتصال اسیدهای چرب در بدن توسط گلیسیرین یا گلیسرول انجام می شود.به صورت کلی اسیدهای چرب و گلیسیرین برای ادامه حیات و زیست فرد ضروری هستند اما افزایش سطح آن ها مشکلاتی را در پی خواهد داشت.از جمله مشکلاتی که افزایش سطح اسیدهای چرب به وجود میاورند، افزایش سرعت پیری است.به گزارش پایگاه خبری صنایع مدرن محققان در یک مطالعه جدید دریافته اند که افزایش سطح آنزیم ADH-1 می تواند سرعت پیر شدن فرد را کاهش دهد.ویژگی اصلی آنزیم ADH-1 به این باز می گردد که می تواند گلیسیرین را تجزیه کند.شاید دلیل اصلی عدم تمایل افراد به داشتن چربی زیبایی به مسائل زیبایی به نظر بیاید اما باید این نکته را در نظر داشت که اولین قدم به سوی پیری اضافه وزن است.مقادیر بیش از حد اسیدهای چرب باعث بالا بردن احتمال ابتلا به بیماری های مزمن، مختل شدن متابولیسم بدن و در نهایت ایجاد التهاب در بدن می شود.یکی از شاخص های مد نظر پزشکان در آزمایش های دوره ای سنجش اسیدهای چرب است اما آن ها به اجزای کلیدی میزان چربی بدن که همان گلیسیرین یا گلیسیرول است، نمی پردازند. این ترکیب با ایجاد پیوند بین اسیدهای چرب، مولکولهای چربی میسازد. گلیسرول پتانسیل ایجاد آثار منفی در بدن را دارد.این فرآوردههای جانبی چربی با مختلکردن عملکرد سلولها و اندامهای بدن آثار پیری را چند برابر میکنند. پژوهشگران بهطور روزافزون چاقی را یک تسهیلگر پیری درنظر میگیرند.
محققان و پژوهشگران دانشگاه ویرجینیا در یک مطالعه جدید با رویکرد کم شدن سرعت پیری با استفاده از کاهش فرآورده های جانبی چربی، به این نتیجه رسیدند که مداخلههای ضدپیری بررسیشده باعث کاهش سطح گلیسرول میشوند.
معاینه و بررسی افرادی که از رژیم غذایی با کالری محدود یا داروی ضدپیری راپامایسین استفاده میکردند، نشان میداد که سطح فعالیت ADH-1 در آنها نیز بالا بود. این قضیه پیشنهاد میدهد که شاید یک سازوکار پیری سالم بهطور مشترک در تمام جانوران وجود دارد که آنزیم ADH-1 در مرکز آن قرار گرفته است. فرضیه دانشمندان این بود که افزایش فعالیت ADH-1 با کاهش سطح گلیسیرین باعث سلامتی بیشتر در هنگام پیری میشود.
آنها با دو مشاهده فرضیه خود را تأیید کردند. اولی این بود که اضافهکردن گلیسرول به رژیم غذایی کرمها طول عمر آنها را 30 درصد کاهش داد. در دومین مشاهده، کرمهایی که بهطور ژنتیکی دستکاری شده بودند تا سطح فعالیت آنزیم ADH-1 در آنها بالا باشد، گلیسرول کمتری داشتند و حتی با رژیم غذایی نامحدود نیز بیشتر عمر میکردند.
ADH-1 ساختار مولکولی سادهای دارد و دانشمندان آن را بسیار مطالعه کردهاند. درنتیجه این آنزیم هدفی جذاب برای توسعه داروهای ضدپیری خواهد بود. قدم بعدی پژوهشگران این است که این مطالعه را به موشها و انسان بسط دهند.
